Fizikçilerden oluşan bir çalışma grubu, evrenin büyük bir projeksiyon olabileceğine ilişkin açık delilleri ortaya koydu.

1997 yılında, teorik fizikçi Juan Maldacena, evrene ilişkin cesur bir model ortaya koydu. Bu modelde, çekim kuvveti, bölünemeyecek kadar küçük stringlerin titreşimlerinden ortaya çıkıyordu ve bu, fiziğin köklü kurallarının yeniden yorumlanmasına yol açtı. İçerisinde çekim kuvveti tanımlanmayan, düz basit evren anlayışının yerine, stringlerin karmaşık matematiği ile dokuz uzay boyutu ve ek olarak zaman boyutu ile evrenin sadece bir hologram olabileceği açıklandı.

Maldacena’nın fikirleri fizikçileri heyecanlandırdı. Çünkü bu model, kuantum fiziği ve Einstein’ın çekim teorisi arasındaki tutarsızlıkları gidererek, henuz ispatlanmamış ancak populer olan string teorisini sağlam temeller üzerine oturtmaktadır.

Modelin fizikçilere önerdiği matematik çözümleme, ikilik diye bilinen problemi, iki temel teorinin birbirlerine uygulanamayan zorlu problemlerini tek bir modelle çözmeyi sağlıyordu. Ancak Maldacena’nın bu fikirleri açık ve güçlü deliller bulunana kadar yeterince ciddiye alınmadı.

Japonya Ibaraki Üniversitesi’nde, Yoshifumi Hyakutake ve ekibi, Maldacena’nın varsayımlarının doğru olduğunu gösteren, oldukça ilgi çeken iki adet çalışmayı ArXiv Bilimsel Çalışma Havuzunda yayınladılar.

Yayınlanan ilk çalışmasında Hyakutake bir karadeliğin iç enerjisini hesapladı. Karadeliğin olay ufku* pozisyonunun, entropisinin ve diğer özelliklerinin string teorisinin daha önceden bildirdiği şekilde, parçacıkların sürekli varlık alanına giriş ve çıkışlarıyla belirlendiğini görüldü. Diğer yayında ise, Hyakutake ve ekibi, yerçekimi olmadan evrenin düşük boyutlu koşullarında iç enerjisini hesapladılar. İki hesaplama da birbiriyle uyumluydu.

Maldacena, New Jersey Princeton İleri Çalışmalar Enstitüsü’nde bu hesaplamaların doğru olduğunu, kuantum kütle çekimi ve string teorisine ilişkin bir çok fikrin bu yolla test edilebileceğini belirtti. Bu iki yayının japon takımının  çalışmalarının doruk noktası olduğunu, evrenin doğasındaki bu ikiliğin çözümlemeli testleri olarak çok önemli olduğunu da ekledi.

Holografik evrenler fikri üzerinde çalışan ilk teorisyenlerden olan, Kaliforniya Stanford Üniversitesi’nde teorik fizikçi olan Leonard Susskind’in “Karadeliklerin termodinamiği, enerji dönüşümleri, daha düşük boyutlu bir evrenden kaynaklanmaktadır” şeklinde ifade ettiği fikirler, bugune kadar varsayım olarak kabul edilmişti, ancak Japon takımın bu çalışmalarda elde ettiği matematiksel sonuçlarla ilk defa olarak doğru olduğu görüldü.

Japon takımının keşfettiği evrenlerden hiçbirinin bizim evrenimize benzemediğini de Maldacena not olarak ekliyor. Karadeliklerle beraber evrenin 10 boyutunun 8 tanesi, 8 boyutlu bir küre şeklinde biçimleniyor. Yerçekimsiz daha düşük boyutun kuantum parçacıkları, adeta birbirine bağlı yaylar gibi salınım hareketi yapan bir grup parçacığa benziyor.

Mldacena, bu iki rakamsal kanıtın, evrenimizin yerçekimsel özelliklerinin kuantum teorisin terimleriyle basitçe açıklanabileceğine ilişkin umutları arttırdığını da sözlerine ekliyor.